Herkes bir günde aziz olmaz
Bilgi::Anlatılanlar sadece kurgudan ibarettir.Hiç bir gerçeklik payı yoktur.
-Gerçekle,gerçek dışı olan ne varsa artık bir birine girmeye başladı benim için.Beklemek,sabretmek,durmak ve bu eylemleri yaparken geçen süre içerisinde,yanımdan geçen onca fırsatları-tanımaya değer,sevmeye değer onca insanı tanıyamamak-reddetmek,görmezden gelmek;işte asıl kayıp budur.Beklerken,gelmeyeceğini olmayacağına bile bile beklerken,öyle ya bize yakışmaz,biz verdiğimiz sözü tutarız-başımıza ne geldiyse zaten sözün eri olmaktan gelmedi mi?!-gibi basma kalıp davranışlar içerisinde takılı kaldığmızdan ve bu eylemlerin müşebbibi olan(lar) bu davranışların hiç birisine değer vermeden,karşılarına çıkan onca fırsatları değerledirme,eleme,seçme aşamalarındayken toplantı solunun içersinde,benvebenimgibiler,o toplantı salonun kapısında,günün nasıl geçti,yoruldun mu gibi cümleler kurmak için bekleyen bizler,ALDANDIK sayın seyirciler.Sahi sevmek nedir?Hayatımıza ilk giren bir insanı,hayatımıza ilk defa girmişcesine,sıkarcasına,hareketlerimizi müthiş bir titizlikle ona göre ayarlerken,nedendir sonunu getiremiyoruz?Onu ilk tanıdığımız da hayatımızın dubleks katına oturtupta hadi manzarayı biraz da başkaları izlesin diyip neden indiriveriyor(sunuz)uz?Yoksa onu da tanıdıkça zaafları olduğunu görüp,onun da sıradan insanlar gibi olduğuna hüküm verip kıyaslamaya mı başlıyoruz?Yahu! NEDEN HAYATINIZA ALIYORSUNUZ! Ben birşeyler yapmağa çalıştım,siz(ler) onu bile göze alamadınız!Ben artık,evimin içerisine girildiğinde,soldan 2.oda da oturdum.Bekliyorum.Beni oturduğum yerde de bulabilirler,bulmalılarda.Biliyorum,biliyorum.Birgün herşey yoluna girecek;kuşkum,o gün geldiğinde hala nefes alıyor olabilecekmiyim,onu bilemiyorum!
-Yarandıkça yaralanmaktan,yara bantları üreticisini milyoner yaptım!Yoruldum bile diyemeceğim kadar yoruldum,yahu konuşurken insan yorulurmu?Yoruluyormuş,kimseye yetemiyorum artık.Duruyorum ve bekliyorum.
-Yaptığım tek şey artık;Sabah uyanıp,otobüs durağından vakti geldiğinde otobüsüme binip,işime gitmek.Bilgisayarımın açılmasını beklerken,çayımı alıp,günlük gelen evrakları,yazıları,ne kadar iş varsa ve onlarada çaba göstermeden!emek vermeden!çabalamadan!sırasıyla,işimi yapmak.Mesaim bittiğinde,evime gidip.gecenin gelmesiyle beni saran düşencelerle,aklımın kurduğu mahkelemeleri,bir denetçi edasıyla izleyip,onların da mesaisini bitirmesini beklemek!Görüyorsunuz,ne kadar çok bekliyoruz oysa!
Anın Fotosu
Arenaya Sor
NeHaber
Başıma Gelenler
Biliyor musun?
Sohbet
Just English
Vizyondaki Filmler
