Bu Perşembe

Bu Perşembe Midpoint Restoranda Tahıl Salatamı yedikten sonra okumakta olduğum Oral Sander'in "Siyasi Tarih 1918 - 1994" kitabının 244'üncü sayfasından "Soğuk Savaş'ta Batı Avrupa Ülkelerindeki Gelişmeler" konusunu incelemeye başlayacağım.

Bu Perşembe Midpoint Restorana gelmeye karar verdim. Şimdilik bir Dirtygreen içip kitabımı okuyorum. Öğleye doğru da öğle yemeği olarak bir Tahıl Salata alacağım.

Bağa giderken görülenler. Hayırlı perşembeler, musmutlu sabahlar..

İstanbul'un O'Learys Sports Restaurant'tan bir fotoğraf karesi...
2 tane Alkolsüz Kokteyl içip 16 buçuk sayfa kitap okuduktan sonra şimdi evime dönüyorum.
Bu Perşembe kalabalıktan uzak burada sayfalarca kitap okuduğum için gerçekten çok memnunum. Konforlu bir yer olmasına rağmen fiyatlar biraz tuzlu. Hehe 😃

Bu perşembe yaprak döküyor bir yanım bir yanım bahar bahçe

Cinayet işlerken de şıklığından ödün vermek istemeyenlere...

https://youtu.be/nxStLyV2t90

"RECO MEMO EKO Araba Sevdası
Başarıyla yazdı ilk realist romanı
Talimi Edebiyat, Takdir-i Elhan'ı
Öykü yazdı Muhsin Bey bi de Şemsa'yı"

Evet geçenlerde deneme sınavında ismimi reco memo eko olarak kodladığım doğrudur!! ;)Buradan Recaizade Mahmut Ekrem'e büyük minnetlerimi sunuyorum.Her ne kadar kendisini pis işlerime alet etsem de bana büyük uğur getirdi..!?Tabii bir gratis,tüplü porche kadar olamadık ama (onlar kendilerini biliyorlar😂)Ve son olarak bi sonraki sınav için marjinal fikirleri olanlar paylaşırlarsa sevinirim!! :)

"Yürek yoksa, insan engellidir..."

ZEHİRLİ GÖZYAŞLARI

İnce kalmak çok mu zor?
İnce olmak?

Yaptığımda, kaldığımda, gittiğimde...
Önce iyice sarıl.

Bütün gözyaşları tükendi.
Başka bir aşktan başka bir aşka.
Gerçek ne bilinmiyor.
Neden aldatır insan bilinmiyor.
Neden yalan söyler bilinmiyor.
Yetmiyor.
Yalnızlıkla sonsuz bir çarpışma.
Mani çağında insanlık...

Korkular sorunlarla beraber çoğalıyor, gizlenemeyen sorunlarla.
Zaman geri dönmüyor.
Siyah giyersen kimse bir şey görmez sanıyorsun.
Beyninin sokaklarında dolaşıyorsun önce, yalnız olduğunu umarak.
Öyle çoklar ki gözlerinin içinden ruhunu delip geçiyorlar sonra.
Gizlenemiyorsun, savunmasızsın.
Kimin buna ne hakkı var?
Attığın her adımın seni nereye götüreceğini bilmeden tüm zerrlerin etrafa dağılıyor.
Tekrar! Tekrar! Tekrar!

Bilmediğimiz ne var?
İnce kalmak çok mu zor?
İnce olmak?

Güzel, duru, sakin.


Gökhan Demir

Hatırlıyorum, tren kırın ortasında durmuştu. Güneş demiryolunu izleyen bir dizi ağacın gövdelerini yarıya kadar aydınlatıyordu. "Ağaçlar, diye düşündüm, bana söyleyeceğiniz bir şey kalmadı, soğumuş kalbim sizi işitmiyor artık..."
[Oylat/Bursa]