Refik Durbaş

Köroğlu

Çırak Aranıyor

Çırak Aranıyor

Kimse Hatırlamıyor(Toplu Şiirler 1)

Kimse Hatırlamıyor(Toplu Şiirler 1)

Kimse Hatırlamıyor(Toplu Şiirler 1)

Senin yüzündü terkedilmiş iskelede
Yağmurun altında, unutmadım

Görüşe hasret bir yıldızın yüzü

Senin ellerindi otobüs durağında
Yağmurun altında, unutmadım

Suyun yarasını sarmaya hükümlü

Senin gözlerindi gidilmez istasyonda
Yağmurun altında, unutmadım

Yerin ve göğün ve suyun yüzüne, ki
Hep senin baktığın gibi bakmıştım

– Niye, niçin, ne zaman mı bakmıştım ?

Unutmam, unutmam bir daha hiç unutmadım…

*
Biz ; dilbilgisinde anlam kayması, özne yüklem uyuşmazlığı, fiillerde zamanları öğrenirken; ileride bunların şiirlere kalbimize yansıyacağını bilemezdik . Çocuksu halimizle dilbilgisi deyip öğrenip geçmiştik.

Geniş zamanlara alıştım. Ben de unutmadım, hiç unutmayacağım.

Refik Durbaş

Kuşların dilini öğrettin bana çiçeklerin dilini

Özlemlerin, eylüllerin, gurbetlerin akarsuların ve zamanın

Ateşi sönmeyen zamansızlığın bir de

Rüzgârın koynunda gündüzün erguvan burcundan gecelerin

Bir bunun için mi sevmedim seni..?

*Yetmeyen sevgilerin güzelliği nasıl da hüzünlü...

Refik Durbaş

Sabahın güneşi sabaha kalsın

Akşamın güneşi akşama…

Günlerin gündüzlerin güneşi
alnıma,

Yalnız alnıma değsin ellerin...

*Sevinç, özlem, yalnızlık ve an'ların şairi, dizeler ne anlatıyor ? Bir yalvarış kırıntısı değil mi, bu nasıl bir incelik ? Ahh...

"Yurduna uzak düşmüş bir şairin sesiyle çağır beni bulurum seni…" diyen bir özlemin sesi. Bu naif özlemi duymakta her kalbe nasip olmuyor..

Refik Durbaş

Alnından öpmek isterdim seni

Kirpiklerinin ucundaki kederden

Dudaklarının ayışığından

Çılgın sesinden yüreğinin…

*Ama şiirin başlığı şiire tezat teşkil ediyor sanki. Şiirin ilk dizesi malumunuz istek kipinde ve sonu da öyle bitiyor.

Demek ki sevginin şefkatli sözlerine sığınıp fazla istek kipinde bulunmak boğulmaya neden oluyor, bu kadar açık ve net.*

Refik Durbaş

Teninin sılasına gurbet oldum

Omuzundaki ‘’ben’’den öpmek için…

...ki hâlâ durur şehvetinin közü

Yüreğimin bir gizli mahzeninde…


*Bu dizeler, insanın kendisini şiire kurban etmesi nasıl da hissediliyor, incelikten ve derin sevgiden, toplu şiirlerinin olduğu "Kırık Ayna"da nasıl da kurban oluyor şiire...*

Zamandan ve mekândan münezzeh kıl beni
Serçe parmağını öptükten sonra öleyim..

Refik Durbaş

Sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
Ne kadar gelişmiş olsa da acı üretimi
Yüzbinlerce kuş uçurdum hüzünden arınmış

Sen ki zehirlerini soydun sevdanın ve zamanın
Sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
Kalbimde özlemi yok imkansız baharların...

*Bir daha hiç bir şeyi, aynı yerden hayal etmemek...*

Refik Durbaş