Neresinden bakılırsa bakılsın,
Her cümlede bir çift göz vardır
Ve her noktada bir insan.
O insan ki,bakar bize ben ötemize ;
ve o insan ki, giyindiği zamanın gerisinden sorar
hep
kaygılanır, duraksar ve sessizdir;
ve geldim demenin bir sessizliği varsa,
öpüşelim demenin,
sen hala gitmiyor musun demenin ya da,
ölmek istemenin bir sessizliği varsa,
kelimeleri de vardır sessizliğin,
duruşun kelimeleri vardır;
bakışın, uzanışın,
gülüşün...
Ama, yalnızlığın kelimeleri yoktur.
O, bütün kelimelerden oluşmuş bir kelimedir.
@glbn ‘in nispetine nispettir. ???