Kumral Ada Mavi Tuna

KUMRAL ADA - MAVİ TUNA

Buket Uzuner; Roman; (7) (1 Mayıs 2009)

Roman bir cinayet haberi ile başlıyor diyebilirim:Tuna,Ada'nın bir cinayet işlediğini okuyor gazetede...

Gelişme bölümlerinde kurgu iki ana kola ayrılıyor: Tuna'nın yaşadığı iç savaş bölümleri ile kahramanların yaşadığı aşka benzer ama aşk diye tarif edemeyeceğim bir ilişkinin anlatıldığı bölümler bunlar...

Bir hayli uzun sürdüğünü savunacağım iç savaş bölümlerinde, bunalıma giren kahramanımız Tuna'nın üstesinden gelmek zorunda kaldığı hastalık,âdeta bana da bir iç savaş yaşattı.Bu durum için teşekkür ediyorum Yazarımız'a. Buket Uzuner'i başarılı mı bulmalıyım,bilemiyorum,,,bu iç savaş bölümlerinde o kadar içim daraldı ki anlatamam. Bunu hayra yoracak olursam roman iyi,,,ama bir roman içimi çok daralttı diye beğenmemek de değil maksadım.

Sonuç bölümü,her bir roman kahramanı ağzından yorum yapmakla doldurulmuştu ve hiç hoşuma gitmedi doğrusu. Her şeye rağmen roman,bir aşk (başka ne diyebiliriz bu ilişkiye bulamadım,var mı bilen?) hikâyesinin bu kadar güzel yoğrulmuş olmasından övgüyü hak ediyor.

Kendine özgü bir biçemi var Buket Uzuner'in:Mabelciim tarzı hitabı misal,,,bu yazım biçimini pek sevdim ve kullanıyorum.Mabelciğim,değil: Mabelciim.Uzuner kahramanlarının birbirleriyle olan ilişkilerini çok hoş bir üslubla anlatmış.Tuna'nın ağabeyi Aras ve ortak arkadaşları Ada bir aşk üçgeninde (aşk dörtgeni mi yazsaydım: aşk dörtgeni de aklımı karıştırdı!) dönerler bir müddet.Tuna'nın çocukluktan oyun arkadaşı Ada,Aras'a tutulmuştur... Aşk üçgeni diyorum ama sonradan Tuna'nın evleneceği bir dördüncü roman figüranımız da var,hem de hemen hemen her fırsatta kısa da olsa sözü edilen bir figüran.

Bu iki ana kola ayrılmış roman,sanki bir kitap içinde iki ayrı roman okunuyor hissi vererek sonlara dayanıyor,,,bu durumun,yani iki romanın sanki iç içe yazılmış hâli başarılı bir sarmal yöntem imiş gibi görünse de roman içinde iki ayrı roman bu kurguya hiç uymamış.İç savaş bölümleri beni sıktı doğrusu.

Bu romana 7 puan veriyorum.Yedi puanım da dört roman kahramanının yaşadığı ilişkinin anlatıldığı bölümlere...

Romanı bana tavsiye eden iş arkadaşım Yeliz'e teşekkür ediyorum.

1997 yılında yazılmış bir roman. Yeni okudum.Aslına bakarsanız ben kendimde var sanıyordum kitabı ama yokmuş.Aldım ve hemen okudum.Biraz sarktı çünkü çok uzun.Neresini geçiştirmeye kalkacak olsam orada önemli gelişmeler oldu.Geriye dönüp tekrar okudum. Buket Uzuner güzel bir kurgu yapmış, Baş kahramanımız Tuna, kardeşi Aras, mahallelerine taşınan film yıldızı Süreyya Mercan ve ailesi, ve onların küçük kızları Ada, onun dayısı Doğan Gökay, kuzeni Meriç arasında geçen çocukluklarından itibaren başlayan ilişkiler ve Tuna'nın yetişkinliğinde yaşadığı iç savaş anlatılmış. İç savaş bölümleri oldukça uzun, sıkıcı ve gereksiz gelmedi değil.O kadar uzamasına gerek yokmuş. Hele Tuna'nın hastanedeyken hizmetli Hasan'la olan bölümleri iyice gereksiz geldi.İç savaş ortamı çok güzel anlatılmamış bence. Aslına bakarsanız bu iç savaş meselesine de girmeye hiç gerek yokmuş.Konu bütünlüğünü sağlayan bir olay olduğunu da düşünmüyorum.Sonuç bölümünde ise kahramanların tek tek konuşturularak bazı gizli kalmış kısımların anlattırılması konunun içine serpiştirilebilir miydi bilmiyorum. Kitapta geçen ensest aşkım, lezbiyenlik gibi konular ile gençlerin sevişme sahnelerinin ayrıntısı biraz marjinallik katmış gibi.Ama güzel bir anlatım, akıcı bir dil.Benim hoşuma gitti.Kitabın kapak resminin güzelliğini de söylemeden geçemeyeceği.Çok beğendim.

Bu kitabı da okuduktan sonra daha iyi anladım ki, hiçbir kitaba büyük beklenti ile başlamamak lazım. Bir dönem bu kitabı tavsiye ettiği için bir öğretmen hakkında soruşturma açılmıştı. Sosyal medyada sıkça görür olmuştum kitabı, herkes tavsiye ediyor, okuyun da ''cinsel sapkınlık ifadeleri'' içeriyor mu diye kendiniz görün gibisinden iletiler dolanıyordu ortalıkta. Haliyle bende merak ettim, o kadar övgünün sonunda beklentim de büyük oldu tabi. Ama okuduktan sonra ne beklediğimi buldum, ne de özel bir yer edindi bende.
Kitap bir adamın çocukluğunu, kendi kafasında yaşadığı iç savaşı, hayal ile gerçek arasında bocalamasını, bu belirsizlik ve güvensizlik halinin adamın üzerindeki etkilerini konu alıyor. Ve tabi bu adamın büyük aşkını. Aslında hikaye sadece onun hayatından ibaret değil. Daha değişik karakterler de var. Genel olarak bakıldığında güzel bir roman ama akıllara kazınacak türden değil, en azından benim için.
Son olarak da, kitabın ''cinsel sapkınlık ifadeleri'' içermediği kanısındayım.

Bana tek sözcükle bu kitabı anlat deseler. Diyeceğim sözcük kesinlikle 'sarsıcı' olurdu. Muhteşem ötesi diyeceğim ama az kalacak biliyorum. Sanırım benim için özel bir kitap olarak kalacak. Yazar kitabı Atilla İlhan'a itafen yazmış. Ve sanırım kitaptaki karakterlerden biri o hatta Sadri Alışık ve Çolpan İlhan da var.
Kitap aynı zaman da Mabel Matiz'e adını vermiş. Kitabı ikinci el olarak almıştım. Funda isminde birine aittmiş. Başkasının okuduğu kitabı okumak o kişinin bazı satırları çizdiğini görmek o insanın az çok ruh halini anlamak bambaşka bir duygu.
Anlatım olarakta müthişti. Her sayfa her cümle alıp götürdü beni. Gerçekle yanılsama birbirine girmiş. Kitabı okurken acaba dedim bu yaşadığımız hayat gerçek mi yoksa yanılsamamı. Kitaptaki karakterlerde bizlerden hep. Sanırım ben Meriçtim. Benzemeyen yerlerimizde vardı ama çoğu benziyordu. Sonra farkkettim hayatımda Ada da Tuna da hatta Aras da var. Ahh aras ölüm dedilen şeyin aniden olabileceğini ne de güzel gösterdin. Kesin okuyun ama kesinn...

bir kitabın iyi mi kötü mü olduğunu anlamanız için o kitabı okuduktan sonra üzerine bir zaman geçmiş olması gerekir kanımca.sonuçta bir kitap kurdu sayılmasam da kitaplar hayatımın önemli bir bölümünü kaplıyor ve sıradan bir vatandaştan daha fazla okuyorum.(en azından bunu rahatça iddia edebilirim)okudukça ve yaşadıkça geçmişte kalanlar silinmeye yüz tutar.bunların bazıları çok kısa ömürlü olurken bazılarını ise uzun zaman okuyamassınız. çok uzun bir zaman sonra unutsanız da kitabın sizde bıraktıkları sizi çoktan etkilemiş ve sizden kopmamak üzerine kanınıza girmiştir.o zamanlar kitabı tekrar okumanızda fayda olabilir.neyse asıl mevzuya gelirsek kitabı okurken ada ve tuna'nın arasında geçen her an ayrı bir tat verdi bana ama o iç savaş olayı saçma geldi diyebilirim.kitabı bitirirken de bu saçma fikri değişmemişti ama şimdi kitabı ne zaman okuduğumu dahi hatırlamadığım şu günlerde diyebilirim ki roman ve karakterler hala kafamın içinde ve kitap beni etkilemiş.okumayanlara tavsiye edilir.