Kalemimden

Baktım ki hayat benim istediğim yönde ilerlememek konusunda ısrarcı..
Baktım ki benim istediğim herşeye burun kıvırıyor..
Ben sağa gir diyorum o sola giriyor, Ben beyaz diyorum o siyah diyor..
Ben artık bitti diyorum o devam ediyor.. Ben yoruldum diyorum o koşturuyor.. Ben susmak istiyorum beni konuşturacak birileri çıkıyor..
Ben ağlamakla biter bu ömür diyorum bi bakıyorum güldürüyor.. Ben sevemem diyorum sevdiriyor, nefret etmeye kararlı olduğuma güldürüyor, gülmem gerekene beş karış surat astırıyor..
Hep ters köşe hep ters köşe..
Amaa buraya kadar..!
Artıkk hayatın bana yaşattıklarını sankii kendi kararımmışş gibi sunacağım..
***Mesela yere düşsem hemen kalkmayacağım.. Demek ki hayat yere düşmemi istemiş o zaman gören olursa ben kendim burda oturmayı tercih ettim diyeceğim.. ***Meselaa polis olmak istesem ama gıda teknikeri olsam.. Soranlara ilk günden beri tercihim gıda teknikeri olmaktı diyeceğim.. *** Mesela saat şuan dört olsa whatsaptan son görülme saatime denk gelen arkadaşım niye uyumamıştın o saate kadar dese.. Uyutmuyor hayat demek yerine uyumamaya karar verdim diyeceğim.. ***Mesela bu yazıyı bana hayat yazdırmadı ben yazmaya karar verdim.. Çok iyi ya... Evet evet bunu yapayım bakayım nereye kadar.. 😊😊

Ya insanlar yaşattıklarını yaşamıyor da, yaşadıklarını yaşatıyorsa ?

Kocası için yazılmış koskoca bir rapor hala konsolun ön çekmecesinde ipek bohçanın üzerinde duruyordu.Mısır’ın has ipekleri ile kabartmalı işlemeler yaptığı o örtünün üzerindeki rapor tuhaf terimler yazıyor çoğunu anlamıyordu.Yurt dışında tedavi mümkünmüydü?belkide o’na bir çare olabilirdi.Şimdi eski kocası olsa yanaklarından öper o’na bir dolu aşk sözcükleri mırıldanır,seni aklının alamayacağı kadar çok seviyorum diye kulağına fısıldar yanaklarından sıkardı.Ayni o’nun çocuğu gibiydi.Kocasından üç yaş büyüktü Chione .Ama bu yaş farkı önemsizdi.Çocuk ruhlu olduğu için o her zaman şımarıktı.Yaşlansada öyle kalacaktı.Şımarık bir çocuk.Ama şimdi şımaracak kimsesi yoktu.Omuzları ruhu ile beraber çöküntüye uğramış,giyinmek süslenmek kokular sürmek asla içinden gelmiyordu.Oysa o’nunla ne çılgın günler yaşamıştı?kocasını sevindirmek şov yapmak karşısında dansetmek her tür oryantali değişik yeni aldığı kıyafetlerle denemek yeni heyecanlar tattırmak o’nu nasılda mutlu ediyordu.Git kendine yeni bir şeyler al,beni döndüğümde en güzel dansların ile karşıla,bu sefer dantelaları bol olsun kırmızı yada pembe olanı seç,ya da dilediğin gibi davran sen bilirsin işte bebeğim ben senin kocanım beni her zaman olduğu gibi mutlu edeceğini tüm yorgunluklarımı emeceğini biliyorum.Sen olmasan şu çektiğim gemi yolculukları fırtınalar soğuklar çekilmez,ben senin hayalin ile geziyorum,Hamile olmasan yanımda senide götürürüm ama bu kirli zor tehlikeli yolculuk senin gibi narin bir kadına göre asla değil.Her gün banyonu yapıyor bu evde sıcacık oturuyorsun,ama dışarısı haşin,rüzgarlar yağmurlarla dövüyor bizi,hele gece yolculukları çekilecek gibi değil,her an ölüm korkusu,işte sen o geceleri her an aklımdasın karıcığım,sen benim için her şeyden öte bir sevgilisin,cansın,kalbimin tek sahibi koskoca tahtısın.Başka kadınlar var hayatımda diye tutturup,tabaklar kırsanda başıma attığın o topuklu terlikler arada isabet etsede yemin ediyorum seni bıkmadan yinede sevmeye devam edeceğim.Sen benim için çok önemlisin Chione çok,bir tanem nur yüzlüm,Kleopatram asi kraliçem.Yavrum bebeğim çocuğum her şeyimsin tatlım .Beni her zaman olduğu gibi yeni dansların ile karşıla.Manotonluk senin işin değil,eski günlerde çalıştığın o sahnede kendini hisset.Ama seyircin sadece ben olacağım.Sakın aklına kalabalıkları getirip iç çekme.Senin seyircin sadece benim.Yeşil tüllerle sarın yine,pembe tülden şeffaf elbisen olsun içinde,sen dik işte kostümünü beni yine memnun et.Kocanı memnun edersen ödülün kutsal kitapta bile yazılı biliyorsun değil mi?öp bakalım şimdi kocanı bana şans dile.Sakın dualarını yollamayı unutma.Ben seninle varım.Sen bana yazılmış muhteşem bir hediyesin.Senin peşinde olan adamları biliyorum.Hepsi bana düşman şu öz kardeşim bile,bulsa beni öldürecek.Bizim mutluluğumuzu kıskananların hepsini biliyorum.O senelerdir peşinde olan Osahar diğeri adı neydi?Rehema o adamlar hala peşimde,ölmem için dua edenleri bile biliyorum.Seni o kulüpten çıkarmakla belkide iyi etmedim.Hayranlarını ezdim,hiçe saydım,sana çiçek yollayanlar her gün o zırıl zırıl karısından kaçan tantanalardan bayan herifler senin şarkıların dansların ile huzur buluyordu belkide.Ama ben seni o kulüpten kaçırarak ertesi gün evlendim.Adamların zevki kalmadı,yeni gelenler senin yerini asla dolduramadı.Bilemiyorum hala bana pis küfürler edenler varmıdır ama ben seninle çok mutluyum tatlı Chione çok.Senin deli olman beni çok heyecanlandırıyor.Çok seksi bir kadınsın.Şeytan tüyümü ne işte bilemediğim enerji ile yakıyor kavuruyorsun.Ama şunu bil ki sen sadece benim kadınımsın,karnındaki bebeğin anası ,benim karımsın.Kim ne derse desin kim hangi büyüyü yaparsa yapsın en kötü zalim firevunlar üzerime yağsın ki bu bende değişmeyecek,seni elimden alamayacaklar.Kendi kardeşim bile senin için bana bir dünya küfürler ederek yaşarken evet tatlım ben seni hepsinin elinden kaptım.Hepsinin canı cehenneme benim evime değen o gözlerin canı cehenneme,beni bekle sadece bekle sabırla bekle bazen aylarca gelmesemde şu arduazı elinde tut,Nil seni ancak o taşı eline aldığın tüm enerjin ile beni hatırladığında duyacak ve beni yabancı denizlerden çıkaracaktır.Güneyden akan nehrin tılsımında bu taş benim sıcaklığımı avuçlarından bedenine yayacak tüm o parmak uçlarına kadar hissettiğin kıpırdamalar kocana karşı olan enerjin heyecanın ile hayata bağlılığını artıracaksın.Ben sana koskoca bir hayat oldum ,ayni şekilde sende bana.Bunu kimse değiştiremecek .
Chione bu sözleri o’nun geçmişte bakan bakışlarında hatırladı.Kocasına eğilerek seni bu halinle de seviyorum,bana döneceğini biliyor İsis için iyileşeceğin günü bekliyorum ah Yusefu sevgilim aşkım bir tanem beni yapayalnız sakın ama sakın bırakma.Kardeşin bizlere sahip çıktı ama ben sensiz bir yaşamı düşünemiyorum.Şu tekerlekli sandalyede oturan adam senin yüzüne benziyor ama hayır hayır o kişi asla sen değilsin.Sen bir an önce yürümelisin hayata karşı direnç göstermelisin.Seni alıp büyük ülkelere gideceğim,asla yenilmek yok.Duydun mu tatlım biz yenilmeyeceğiz.Firevunların sesi kulaklarında uğuldasada sen onları kovmayı susturmayı başaracaksın.Belki Amerika belkde başka bir yer elbette bir çare bulacaklar,senin için her tehlikeyi göze almak benim görevim.Sen bir tanemsin benim her şeyimsin.Korkam tatlım şimdilik acınacak halde olabiliriz bize acıyan gözlerle bakabilirler ama biz kesinlikle yılmayacağız.Tatlım sen bu evin kralısın.Başkaları krallığını asla alamayacak.Seni çok seviyorum ,sen benim neşemsin,Nil bile şu an çok öfkeli ,İskenderiye seni böyle görmek istemiyor.Sen çok kuvvetli olmalısın.Sen bir kralsın.Ve bu böyle kalacak,benim kralım.Ya beraber ölürüz ya da beraber diriliriz.Sinirlerim çok bozuk çok konuşuyorum,sözlerim her zaman kırıcı oluyor,insanlara öfkeliyim,hele şu limanda gezen çiftlere onları görünce delirecek gibi oluyorum.Gençliğimizi çalan o denizlere çığlık çığlığa bağırmak istiyorum.Oysa biz seninle bir dolu çocuk yapacaktık,bir dolu heyecanlar yaşayacaktık.Nil her defasında sevişmelerimizi seyredecekti.Bizimle gurur duyacaktı.Başkalarını unutup kendimize aktığımız için.Yudum yudum içtiğimiz cennet şaraplarında başımız dönerken aşkı tekrar tekrar yazacaktık.

Perişan gökyüzü,
Akıp giden yağmur,
Ne Nur'u bulan var,
Nede Gül'ü güldürebilen.

Cümleleri bi yaşama benzetmek...
Çünkü her cümlenin sonu gelir. Bu sebepten ötürü yaşamında sonu nokta ile biter. Ne zaman konuşmaya başladığınız andan itibaren cümle kurarsınız. Cümleler sizi yansıtan bi tercümandır. Bu tercümanlık görevi elbet nefesiniz kesildiğinizde son bulur. Bu yüzden cümle kurmayı öğrendiğinizde sonu gelmicekmiş gibi kullanmayın. Hatırladığınız , hatırlamadığınız her cümle için hesap vereceksiniz. Bu yüzden güzel cümleler kurmayı öğrenin. Ne güzel cümledir. Özür dilerim demek. Cümlelerinizle kırdığınız varsa . Çabuk özür dileyin yaşam kısa . En kısa cümle gibi arkadaşla

ay ışığı vurmuş durgun gölde
iki yüzlü ölü bedenlerin çığlıklarının eşlik ettiği
sağnak yağmur ve şiddetli gök gürültüsünde
istila edilen masum bedenler
kimi suçlu kimi suçsuz
kim bilebilir ki;
zanla mıhlanmış işaretlenmiş gölgeleri
birtarafta bülbüllerin şakımasını
diğer tarafta kargaların nidalarını bastırırken
her beden bir sır
ve
karanlıkta atılan her adım yeni bir ölü beden
kaçırılan ve kaybolan zamanın merdivenlerinden inen ve çıkan bedenler
Ve sırasını savan mutluluklar

Bugün yeni biriyle tanıştım aslında tanıdık biri bi okadar da yabancı
ki her geçen günün ardından bana daha da yabancılaşıyor
sebebi hastalığım sanırım aslında herkesin hastalığı olabilir bu
doğmak! benim hastalığım bu.

Şimdi soruyorum sana:

Doğmak en büyük hastalığımız değil mi sence ?

Kendi içimizde yok oluyoruz. Hayat meşkalesine o kadar kapıldık ki kendi mutluluğumuzu unuttuğumuzu fark etmedik. Çocuklarımızın geleceğini onların değil kendi istediğimiz gibi şekillendiriyoruz. Bu sırada çocuklarımızın ruhsal gelişimini göz önünde bulunduruyor musunuz?

En son ne zaman canının sıkkın olup olmadığını sordunuz,bir eksiği var diye yokladınız? Yada en basiti akşam otururken gününün nasıl geçtiği merak ettiniz mi hiç?



Ailecek sohbet edip bir şeyler yaptığınız gün hangisiydi? Yada bayramdan bayrama el öpmeye gittiğiniz büyüklerinizi aradığınızı hatırlıyor musunuz?

Sanırım öyle bir gün yok.



Durun! Hayatınızı gözden geçirin. Belki eksik yada fazla yaptığınız şeylerin farkına varacaksınız. Hiçbir şey geç değildir ama şunu unutmamakta lazım ölüm her saniye ensemizde


Affedin,Sevin,Konuşun,Gülüp Eğlenin,Zaman Ayırın

Ölüm Gelmeden

Sevgilerle Yörük Asena

Düşüncelerimiz aslında en büyük düşmanımızdır. Onları yönlendirmezsek onlar bizi yönlendirir. Yanlış bir düşünce,yanlış bir hareket,yanlış bir yaşam...

Uzun zamandır haberleri takip ediyorum cinayetlerin ağırlıklı olduğunu anlamak çokta zor olmuyor. Bunların büyük bir kısmını kadın ve çocuk cinayetleri oluşturuyor. Kadının ölüm sebebi eşinin onun kıskanması; Kıskançlık bir duygudur ama zamanla kalıplaşmış bir düşünce olabiliyor.Bu düşünce sizi zıvanadan çıkartıp benliğinizi unutmanıza sebep oluyor. Sonuç 1 hayat toprak atlına 1 hayat parmaklıklar ardına ve belki de bunlara şahit olan çocuklar.

Düşüncelerin insanı hasta ettiği gerçeğini doğrulayalım mı?

Bir çocuk düşünelim henüz 14-15 yaşlarında öz güvenini yeni yeni kazanacak hayata bakış açısı oluşacak geleceğinin temellerini o zamanlar atacak...

Ufakta olsa başarılarında takdir görmek arkasında birilerinin olduğunu bilmek ister.Ama aile çocuğa ne yapıyor ? Görelim


Dur! Sen yapamazsın! Sen bilmezsin? Bu böyle mi olur? Yanlış olmuş!

(Aksini iddia eden varsa yoruma buyurabilir)

Çocuk bu tepkilere karşın içine kapanık bir birey olarak büyümeye başlayacaktır. Topluma kazandırılacak bir birey olamaz. Pasif bir bireyin yapacağı iş,evlilik,ebeveynlikte sorun olması kaçınılmaz olacaktır

Düşünceleriniz olumlu veya olumsuz olsun. Bir yere aktarırken karşıya nasıl yansıyacağını düşünerek aktarmalısınız.Belki de bir hayata engel olabilirsiniz

Sevgilerle Yörük Asena

Şehrin yanan Işık’larından daha çok mutlu ederdi gözlerinin ışıltısını seyretmek...