Sen o değilsin
Apar topar kalkışlarım zenginliğimden değil ,eksikliğimden. Anla beni, sen, o değilsin. Bile bile ladeslerim çok oldu benim. Kırık kemiklerime bakarak görebilirsin. Yok baksan da göremezsin. Kendimden bile sakladığım kırıklarıma sen şifa değilsin.Hayır, sen, o değilsin... istesen de silemezsin lekelerimi. Gözlerine bakıp, durmadan akacağım nehir sen değilsin.
Sen de, herkes gibisin. Bakışlarından belli, adımlarından, sözlerinden... Sende onlar gibi, gidecek gibisin... Başlamadan bitsin hikayemiz. Fazlasıyla kötü hikaye biriktirdim. Sayfa sayfa yazacağım, yazdıkça okuyacağım o hikaye, sen değilsin...
Olmanı isterdim ama değilsin. Eksik arama kendinde. Aradığımı, aynanda göremezsin.
Bir gitmek gördüm yüzünde, bin hüzün... Sen, kötü günde de sevmek nedir, bilemezsin... Bir şimşek çaksa aramızda en gürültülüsünden, bir deprem oynatsa bizi yerimizden, kalmak nedir, düşünemezsin. En az kendin kadar olmalıyım hayatında. En az kendim kadar olmalısın hayatımda. Eşitlik nedir, denge nedir, sezemezsin. Akrepler çıksa yollarımıza, yolu bitirmek uğruna, bir akrebi ezemezsin...
Sevemezsin. Denk değil taşıdıklarımız. Yorulursun. Yorulursa, yorulurum. Bir yola gireceksem eğer, bu saatten sonra dönüşü düşünemem . Birçok yolda yarıda kaldım ben, birçok yolu yarıda bıraktım. Ama sen, benimle yürüyemezsin...